Το πουλάκι
το πουλάκι .
Η γλυκιά και καλοσυνάτη φωνή του Απόστολου μου
έρχεται ακόμα στο νου και
ας έχουν περάσει τόσα
χρόνια.
Στις αναπολήσεις
των μαθητικών μας
χρόνων , με τα κοντά
παντελόνια , με τις ποδιές με τις
φράντζες , βλέποντας τις
φωτογραφίες όλα τα
πράγματα αποχτούν μια διαφάνεια
στο ξεχασμένο τοπίο
των παιδικών μας αναμνήσεων.
Η επαναφορά της
μνήμης σε τόπους και χρόνους
από φωτογραφίες φθαρμένες που
ξεχάστηκαν σε κάποιο σεντούκι, μας
φέρνει εκείνη τη
γλυκιά ανατριχίλα πραγμάτων
και καταστάσεων μιας
άλλης εποχής.
Δεν είναι οι
φωτογραφίες εκείνες μια
απλή αποτύπωση των προσωπικών μας
στιγμών, αλλά μια
αποτύπωση της κοινωνίας μας
και της ζωής της . Ο μπάρμπα Γιάννης με
το μαντολίνο του
σε γλέντι , το
κάρο που μεταφέρονταν
η προίκα , οι θεατές
σε αγώνες πάλης , η νύφη που ρίχνει
το μήλο, η ποδοσφαιρική ομάδα του
χωριού, οι σχολικές μας
φωτογραφίες στις οποίες
αποτυπώνονταν και οι τάσεις
μόδας της εποχής.
Ένα
μεγάλο κενό θα
υπήρχε στη μνήμη
μας και στη
ζωή μας χωρίς
τον Απόστολο και
τις φωτογραφίες του, χωρίς
τον φωτογράφο του
χωριού μας.
Δεν του
ανταποδώσαμε τίποτα από
όσα του οφείλουμε.
ΕΝΑ
ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΕΣΤΩ
ΚΑΙ ΤΩΡΑ!
Το λεύκωμα του συλλόγου μας δικαιωματικά
θα φέρει το όνομά του
(Μιχάλης Γκαραγκούνης)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου